Niedokrwistość czyli obniżona zdolność przenoszenia tlenu przez krew jest najczęstszą nieprawidłowością hematologiczną stwierdzaną u ponad 50% chorych onkologicznych.
Przyczyny niedokrwistości
1. Niedobory żelaza np. z powodu krwawienia z guza lub po operacji, niedobory kwasu foliowego przy niedożywieniu czy witaminy B12 przy zaburzeniach wchłaniania.
2. Hemoliza czyli nadmierny rozpad erytrocytów.
3. Zahamowanie erytropoezy spowodowane nowotworowym nacieczeniem szpiku kostnego.
Leczenie niedokrwistości jest uzależnione od jej rodzaju oraz szybkości jej powstawania. Znaczenie właściwego rozpoznania i prawidłowego leczenia niedokrwistości u chorych na nowotwór jest integralna częścią prawidłowego leczenia onkologicznego, które zawsze powinno być postępowaniem kompleksowym i obejmować zarówno leczenie choroby nowotworowej, łagodzenie skutków choroby i terapii oraz prawidłowe postępowanie wspomagające.
W przypadku niedokrwistości niedoborowej podstawą leczenia jest wyrównanie niedoborów.
- Niedobór żelaza wyrównujemy preparatami doustnym lub dożylnie zależnie od głębokości niedoboru.
- Niedobór kwasu foliowego wyrównujemy drogą doustną.
- Niedobór witaminy B12 wyrównujemy drogą domięśniową.
W przypadku konieczności szybkiego wyrównania niedoborów hemoglobiny i poprawienia utlenowania tkanek przetaczamy masę erytocytarną KKCZ
(koncentrat krwinek czerwonych). Do przetoczenia kwalifikuje się chorych z poziomem hemoglobiny niższym niż 8g/dl.
W przypadku chorych onkologicznych w określonych sytuacjach istnieje możliwość przetoczenia krwinek napromienianych np. przy transplantacjach szpiku kostnego.
Osobnym sposobem leczenia niedokrwistości jest podawanie tzw. czynników stymulujących erytropoezę. Są to białka z grupy rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny czyli czynnika stymulującego erytropoezę w szpiku kostnym.
Niedokrwistość w chorobie nowotworowej jest zazwyczaj jednym z wielu nieprawidłowych objawów, które towarzyszą choremu i mogą pogorszyć jego stan ogólny, obniżyć stopień sprawności, czy nawet w skrajnych przypadkach stanowić zagrożenie życia chorego.
Lek. med. Maria Srebro-Stańczyk
specjalista onkolog, chemioterapeuta
