Terapia wspomagająca w onkologii

Pacjent leży na szpitalnym łóżku. Obok niego siedzi lekarz

Zdjęcie: Pexels zrobione przez Tima Miroshnichenko

Leczenie wspomagające w onkologii stanowi integralną część prawidłowo prowadzonej terapii onkologicznej. Obejmuje ono zespół objawów klinicznych o różnym stopniu nasilenia powodujących pogorszenie stanu ogólnego chorego onkologicznego. Do podstawowych objawów choroby nowotworowej wymagającej osobnego postępowania terapeutycznego zaliczamy:

  • dolegliwości bólowe,
  • zaburzenia hematologiczne,
  • duszność,
  • wysięki i przesieki-zaburzenia ze strony układu pokarmowego,
  • zaburzenia ze strony układu krążenia,
  • zaburzenia metaboliczne,
  • zaburzenia mineralizacji kości,
  • zaburzenia skórne towarzyszące chemioterapii,
  • zaburzenia układu nerwowego,
  • zaburzenia układu moczowego,
  • zaburzenia żywienia i nawodnienia,
  • wyniszczenie.

Każdy chory na nowotwór ma prawo oczekiwać i domagać się, aby bóle towarzyszące jego chorobie były starannie leczone i aby jego problemy zmagania się z chorobą spotkały się ze zrozumieniem, zarówno ze strony najbliższych jak i pracowników medycznych. Sposoby terapii p.bólowej w chorobie nowotworowej zależą od rodzaju bólu, jego natężenia i lokalizacji. W terapii farmakologicznej stosujemy tzw. ”drabinę analgetyczną” dostosowując rodzaj i dawkę leku indywidualnie do potrzeb pacjenta.

  1. stopień obejmuje leki tzw. leki nieopioidowe, nie zawierające substancji narkotycznych,
  2. stopień obejmuje tzw. słabe opioidy, stosowane w leczeniu bólu słabego i umiarkowanego,
  3. stopień to tzw. ”silne opioidy” stosowane w leczeniu bólu umiarkowanego i silnego.

Leki przeciwbólowe mogą być stosowane doustnie (tabletki, krople, mieszanki płynne, syropy), przezskórnie (plastry p. bólowe tzw. system transdermalny), domięśniowo, dożylnie lub podskórnie. W przypadku skrajnie nasilonych dolegliwości bólowych nie reagujących na powyższe metody stosowane są zabiegi inwazyjne np. dokanałowe podawanie opioidów, neurolizy nerwów obwodowych lub neurolizy układu współczulnego. Wybór metody leczenia p. bólowego jest zawsze sprawa indywidualną i wymaga precyzyjnego dostosowania do potrzeb chorego.

 

Lek. med. Maria Srebro-Stańczyk

 

 

Programy profilaktyczne