Wysiłkowy test elektrokardiograficzny (tzw. próba wysiłkowa) jest to badanie, które pokazuje pracę serce podczas obciążenia wysiłkiem fizycznym. Test ten służy do diagnostyki choroby niedokrwiennej serca, określenia wydolności wysiłkowej oraz oceny zaburzeń rytmu serca.
Badanie to zawsze powinno być wykonywane pod nadzorem lekarza, gdyż pod wpływem wysiłku fizycznego może się ujawnić nierozpoznana dotychczas choroba serca. W razie niepokojących sygnałów badanie zostaje przerwane. Próbę wysiłkową można przeprowadzić na bieżni ruchomej oraz na ergometrze rowerowym. Bezpośrednio przez wykonaniem testu pacjent nie powinien spożywać posiłku jak również palić tytoń. Należy skonsultować z lekarzem jakie leki należy przyjąć/odstawić przed wykonaniem badania. W trakcie próby wysiłkowej rejestruje się zapis EKG oraz wykonuje pomiary ciśnienia tętniczego krwi. Na klatce piersiowej badanego umieszcza się elektrody, które będą służyć do monitorowania zapisu EKG, natomiast na ramieniu mankiet do kontroli ciśnienia. Badanie składa się z trzech etapów. Pierwszy to wykonanie spoczynkowego EKG, które stanowi punkt odniesienia do zapisów uzyskanych podczas próby wysiłkowej. Drugi etap badania stanowi obciążenie wysiłkiem. Wskazana jest krótka rozgrzewka przed rozpoczęciem właściwej próby. W trakcie badania pacjent porusza się po bieżni bądź pedałuje na rowerze stacjonarnym. Obciążenie zwiększa się stopniowo (zwykle co 3 minuty), aż do momentu uzyskania maksymalnej częstotliwości rytmu (orientacyjnie:220-wiek pacjenta) lub wystąpienia objawów wskazujących na konieczność zakończenia próby tj. ból w klatce piersiowej, duszność czy osłabienie. Lekarz przerywa próbę wysiłkową, jeśli podczas badania wystąpią zmiany w EKG świadczące o niedokrwieniu mięśnia sercowego. Trzeci etap to rejestrowanie pracy serca podczas odpoczynku. Lekarz obserwuje pacjenta do momentu, gdy tętno, ciśnienie i zapis krzywej EKG powrócą do wartości wyjściowych, czyli zapisanych przed rozpoczęciem testu.
Piśmiennictwo:
- A. Szczeklik, P. Gajewski (red.). Interna Szczeklika 2014. Podręcznik chorób wewnętrznych. Kraków; Medycyna Praktyczna 2014.
- M. S. Runge, M. E. Ohman (editors); G.Opolski (red. Wyd. Polskiego) . Kardiologia Nettera. Tom I Wrocław: Elsevier Urban & Partner; 2009.
