W procesie wychowywania stosunkowo łatwo jest rozpoznać potrzeby biologiczne dziecka. Najczęściej wiemy lub dosyć szybko dowiadujemy się, kiedy dziecko jest głodne, zmęczone, odczuwa dyskomfort fizyczny. Rozpoznajemy potrzeby regulacji rytmu snu-czuwanie oraz dostosowujemy ubiór do panujących warunków pogodowych. Potrzeby psychiczne i emocjonalne dzieci nie są już tak oczywiste. Wysoki poziom dobrostany pozwala dzieciom myśleć, rozwijać się społecznie i zdobywać nowe umiejętności. Pozytywne komunikaty od bliskich osób  (rodziny, przyjaciół) stanowią ważny budulec poczucia własnej wartości, samooceny i stabilnego oglądu świata w dalszym życiu. To, czy dziecko czuje się akceptowane, kochane i ma poczucie przynależności w dużej mierze determinuje spojrzenie na siebie i innych.

Co możemy zrobić żeby wspierać potrzeby emocjonalne dzieci?

Pierwszym podstawowym warunkiem dla zdrowia psychicznego jest zapewnianie otoczenia dającego poczucie bycia bezwarunkowo kochanym i akceptowanym. Dziecko pewne siebie to takie, które wie, że kierowane wobec niego uczucia nie zależą od osiągnięć. Pamiętajmy, że pomyłki i upadki są elementem rozwoju, a pewność dziecka rodzi się w domu pełnym ciepłych uczuć. Starajmy się, aby informacje zwrotne udzielane dziecku, a odnoszące się do nieakceptowanych zachowań nie uderzały w jego poczucie własnej wartości. Dziecku łatwo jest wyrobić sobie przekonanie, że nie jest warte zainteresowania i akceptacji ze strony innych.

Aby wzmacniać poczucie własnej wartości warto zachęcać dzieci do samodzielnego poznawania świata i próbowania nowych rzeczy. Oczywiście, istotnym jest zapewnienie im bezpieczeństwa. Bez możliwości poznania efektów swoich działań dziecku trudno będzie stworzyć poczucie własnej skuteczności. Pamiętajmy, że dziecko wyrastające w poczuciu bezpieczeństwa zwykle chętniej poznaje otoczenie. Istotną rolę w tym procesie pełni także stawianie realistycznych oczekiwań i celów. Choć doświadczanie porażek jest ważnym elementem kształtowania strategii samoregulacyjnych, dzieci, szczególnie te najmłodsze, dla kształtowania pozytywnej samooceny potrzebują przede wszystkim dowiadywać się o tym, co potrafią.

Warto pamiętać o tym, że podstawowym i niezwykle istotnym rodzajem aktywności dziecka jest zabawa. Pozwala ona zrelaksować się, uwolnić napięcie, jest także doskonałym sposobem wzmacniania więzi. Poprzez zabawę z rówieśnikami dzieci odkrywają swoje słabe i mocne strony, zaspokajają potrzebę przynależności i uczą się zachowań społecznych. Aktywna zabawa z rodzicem to niezastąpiony sposób na pokazywanie mu swobody i możliwości czerpania radości z codziennego życia.

Autor: dr Agnieszka Fusińska-Korpik 

Grafika: pixabay stworzona przez natik_1123