Depresja jest zaburzeniem, którego geneza nadal jest przedmiotem wielu badań naukowych. Od lat stosuje się przyjęty powszechnie podział na depresję endogenną, spowodowaną zaburzeniami o charakterze biologicznym oraz egzogenną, będącą rezultatem zmiennych psychologiczno-społecznych.
Ciekawe artykuły
Depresja jest chorobą, która powoduje cierpienie pacjenta, utrudnia jego funkcjonowanie w wielu sferach życia. Należy podkreślić, że dotyka ona nie tylko samej jednostki, ale całego systemu, w którym funkcjonuje. Sposób myślenia i funkcjonowania osoby chorej nie pozostaje także obojętny dla jej dzieci, kładąc cień na różne aspekty ich rozwoju.
Kliniczna depresja często występuje w okresie późnej dorosłości. Nie oznacza to jednak, że jest ona normalnym dla tego czasu zjawiskiem. Z powodu niejasności związanych z rozróżnianiem objawów zaburzeń pojawiających się u osób starszych, często symptomy depresyjne nie zostają rozpoznane, a, jak pokazują badania, jedynie około 10% osób uzyskuje profesjonalną pomoc.
Uzależnienie od alkoholu jest zespołem objawów, które częściowo mogą przypominać zaburzenie depresyjne. Nie ulega obecnie wątpliwości, że osoby nadużywające alkoholu są bardziej podatne na występowanie objawów depresyjnych. Zależność przebiega dwustronnie, co oznacza, że osoby cierpiące na depresję częściej, w porównaniu do ogółu populacji, poszukują ukojenia problemów w alkoholu.
Najnowsze statystyki pokazują, że niemal co drugi mieszkaniec naszego kraju zmaga się z otyłością. Na przestrzeni lat rośnie liczba osób z nadwagą, czyniąc kwestię niewłaściwej masy ciała problemem o charakterze społecznym. Problemy z utrzymywaniem prawidłowej masy ciała mogą powodować szereg konsekwencji psychologicznych, takich jak obniżona samoocena, izolacja społeczna czy poczucie bezradności.
Osoby chorujące na depresję często miewają wrażenie, że choroba pozostanie z nimi na zawsze, że nie będą w stanie się od niej uwolnić. Poczucie przygnębienia, koncentracja na porażkach i brak wiary we własne możliwości nie sprzyjają tworzeniu pozytywnej wizji przyszłości. Ponadto, perspektywa długoterminowego leczenia oddala realne myśli o wyzdrowieniu. Zawsze należy jednak pamiętać co jest jego celem.










